Kaplica św. Małgorzaty
Niewielka, drewniana kaplica na Salwatorze, przy ulicy św. Bronisławy. pochodzi z końca XVII wieku. Lekko schowana za ogrodzeniem jest jednym z rzadkich przykładów sakralnych budowli drewnianych w Krakowie.
Inicjatorką wybudowania kaplicy była Joanna Oraczewska. Prace rozpoczęły się w 1680 roku i trwały równe dziesięć lat. Powstała w miejscu gdzie kilkanaście lat wcześniej, znajdowała się poprzednia kaplica pod wezwaniem śś. Małgorzaty i Judyty, doszczętnie spalona podczas potopu szwedzkiego.
Świątynia o konstrukcji drewniano zrębowej w formie ośmioboku jest pokryta z kopułą zwieńczoną latarnią. Wnętrze zdobiły niegdyś trzy drewniane ołtarze śś. Małgorzaty, Justyny i Heleny. Na ścianach pokrytych makatami wysiały obrazy przedstawiające życie św. Bronisławy (obecnie znajdują się w klasztorze Norbertanek). Umieszczono także organy, niewielki chór oraz ambonę. Podczas odnawiania kaplicy w roku 1720 dwa ołtarze: Justyny o Heleny zostały zastąpione ołtarzami śś. Julianny i Joanny.
Przy kaplicy znajdował się też cmentarz, na którym chowano zmarłych podczas dżumy
Kaplicę można zwiedzać po mszy w pierwszą i trzecią niedzielę miesiąca od maja do października.